'Homogenezing' wordt verboden, maar er zijn twijfels over effectiviteit

In dit artikel:

De Tweede Kamer stemde dinsdag in met een verbod op conversietherapieën — praktijken die beogen iemands seksuele of genderidentiteit te veranderen. Het wetsvoorstel lag bijna drie jaar stil maar kreeg nu groen licht; de Eerste Kamer moet waarschijnlijk binnen enkele maanden nog beslissen.

Belangenorganisatie COC reageert blij en noemt de maatregel een overwinning. De club hoopt dat het verbod voorkomt dat religieuze instellingen homoseksualiteit blijven zien als een aandoening en dat het erkenning biedt aan mensen die zulke therapieën hebben ondergaan. Tegelijkertijd klinken er twijfels over de effectiviteit van het verbod.

Cultuurtheoloog Frank Bosman (Tilburg University) waarschuwt dat de praktijk vooral in kleine, besloten geloofsgemeenschappen plaatsvindt en vaak niet als formele behandeling maar als gesprek, gebed of zogenaamde uitdrijving wordt gebracht. Daardoor is het volgens hem vooral een politiek signaal; juridisch handhaven wordt lastig, vooral bij informele gesprekken die moeilijk als strafbaar kunnen worden aangemerkt. In grotere kerken, zoals de Protestantse en Rooms-Katholieke Kerk, komt het volgens Bosman veel minder voor omdat deze organisaties sneller ingrijpen.

Christelijke partijen maken zich zorgen over staatsbemoeienis met wat binnen kerkmuren gebeurt, maar veel kerken verzetten zich niet openlijk uit angst dat dat overkomt als instemming met conversietherapieën. Er zijn geen nauwkeurige cijfers over hoeveel mensen jaarlijks aan zulke praktijken worden blootgesteld, mede omdat ze vaak in besloten kring plaatsvinden.

Het Kamerdebat en de juridische discussie benadrukken zowel het symbolische belang van het verbod als de praktische uitdagingen rond bewijsvoering en handhaving.