Dansend dochtertje moet boksen vertederend maken

In dit artikel:

Gradus Kraus, een 24-jarige bokser uit Oss die vorig jaar als amateur de Olympische Spelen miste, klimt rap omhoog als prof: na acht partijen ziet zijn Engelse promotor Izzy Asif al Europese glorie voor zich. Asif regelt tegenstanders, data en publiciteit en bouwt rond Kraus een druk promotiedossier op — met televisiespotjes en jubelende pers — dat zijn carrière in Engeland vooral zichtbaar heeft gemaakt.

Op 29 november bokst Kraus in een kleine Rotterdamse sporthal tegen de Duitser Rostam Ibrahim om de vacant geworden Europese IBF-titel in het licht-zwaargewicht. Ibrahim is 33, heeft sinds 2016 slechts zestien profduels gehad en dertien zeges, veelal tegen weinig aansprekende tegenstanders; in de IBF-top-15 van Europa heeft kennelijk geen enkele andere bokser interesse getoond in de titelstrijd. Dat maakt de match omstreden: critici zien het als een geplaveide route naar een naam op de erelijst in een bond die, net als drie concurrenten (WBA, WBC, WBO), vele kampioenen kent doordat de titels per gewichtsklasse en organisatie veelvoudig worden uitgegeven.

Kraus’ imago wordt verder gevormd door vertederende beelden van zijn entree met zijn vierjarige dochter Giana, maar die zachte kant staat in scherp contrast met de schreeuwerigheid en intimidatie die de vechtsport doorgaans kenmerken. Sportcolumnist Henk Mees wijst erop dat promotors en georganiseerde bonden een grote rol spelen in wie de kansen krijgt — en hoe media die zelf in scène gezette opmars versterken.