Honderden dode karpers in vijvers Lammerenburg Vlissingen: 'Doet pijn om dit te zien'
In dit artikel:
In de Vlissingse wijk Lammerenburg zijn de afgelopen dagen honderden karpers gestorven; zondagochtend dreven opnieuw tientallen tot honderden dode vissen in de vijvers en watergangen. Omwonenden en sportvissers troffen het beeld aan en maakten melding. Sportvisser Ludo van Rosevelt, die de plek bezocht nadat hij het op Facebook had gezien, vermoedt dat zuurstofgebrek door de droge, warme zomer de oorzaak is: vooral grote karpers, die meer zuurstof nodig hebben, kwamen boven drijven. „Hier word ik heel verdrietig van”, zei hij.
Beheer en sanering liggen bij de gemeente Vlissingen en waterschap; zij werken samen aan opruiming. De gemeente gaf het bedrijf Harthoorn opdracht om de dode vissen te verwijderen; dit werk vond vrijdag en zaterdag plaats en wordt maandag voortgezet. Waterschapswoordvoerder Janneke la Gasse zei dat zij direct een melding zou doen en dat het opruimen nu prioriteit heeft. Over de precieze oorzaak wordt nog verder overlegd, maar zowel gemeente als waterschap wijzen op de kansrijke verklaring: door hitte en droogte kan in ondiepe wateren zuurstoftekort ontstaan, wat massale vissterfte veroorzaakt.
Karpervisserij Koudekerke verleent visvergunningen voor de wateren, maar benadrukt dat onderhoud en waterbeheer bij gemeente en waterschap liggen. Jos de Loof van de organisatie geeft aan dat het probleem zich beperkt tot Lammerenburg (raaklijn vanaf de Jacoba van Beierenweg) en vergelijkt het met een soortgelijke vissterfte vorig jaar in de Nollevijver. Volgens hem is het vijverstelsel te uitgestrekt voor tijdelijke bemesting met pompen; alleen forse neerslag kan het zuurstoftekort structureel verhelpen. De gemeente meldt dat er geen risico voor de volksgezondheid is, al is stankoverlast mogelijk.
Context: in ondiepe, voedselrijke vijvers kan warme, droge periodes leiden tot minder opgeloste zuurstof (door hogere temperatuur en verhoogde verbruik door bacteriën), waardoor met name grote vissoorten kwetsbaar zijn. Tijdelijke oplossingen zijn beperkt; structurele aanpak vraagt vaak beheersmaatregelen zoals meer wateruitwisseling of maatregelen tegen overbemesting.