Legendarische reuzenappelflappen en een rijke geschiedenis: achter de blikvanger van Oerle zit een bijzonder verhaal
In dit artikel:
Het witte pand aan Oude Kerkstraat 12 in Oerle trekt nog altijd de aandacht: ooit het gemeentehuis van het kleine dorp, later een winkelpand en decennialang een bakkerij met regionale faam. Het gebouw, ontworpen door Strijpse architect Th. van Vroonhoven en in gebruik genomen in oktober 1907 (bouwkosten destijds 3.175 gulden), huisde slechts korte tijd het gemeentebestuur; in 1921 fuseerden Oerle, Veldhoven en Zeelst, waarna het bouwwerk een commerciële bestemming kreeg.
Na een slagerij en een kruidenierszaak werd het vanaf 1946 de bakkerij van Toon en Dora Leijten — heemkundige Tiny Leijten is daar zelf geboren — en vanaf 1976 namen Hans en Ans van Ras uit Lieshout de zaak over. Het echtpaar maakte naam met hun grote appelflappen en bezorgde in een brede regio. Jaren later moest Van Ras wegens een hartinfarct en reuma stoppen met bakken; het paar bleef in het pand wonen.
Nu oogt de buitenkant verwaarloosd en draagt het nog altijd het uithangbord "De warme bakker H. Van Ras", een nostalgische aanwijzing voor het voormalige bedrijf. Binnenin de staat van het interieur is onbekend; de bewoners hebben niet meegewerkt aan dit artikel toen de krant contact zocht. Tiny Leijten wijst erop hoe klein de gemeentelijke organisatie destijds moet zijn geweest — de raad en ambtenaren pasten in dit bescheiden huis.
Het gebouw heeft geen beschermde monumentale status en staat ook niet op de gemeentelijke nominatielijst om die wel te krijgen, zo blijkt uit navraag bij de gemeente. Daarmee blijft een herkenbaar stukje dorpsgeschiedenis onbeschermd, ondanks zijn meer dan honderd jaar oude oorsprong en rol in het lokale leven.
Kortom: Oude Kerkstraat 12 is een markant maar onbeschermd erfgoedobject dat de transitie van dorpsgemeentehuis naar drukbezochte bakkerij illustreert, met als vervolg een woonbestemming en een gevel die de tand des tijds niet goed doorstaan heeft.