Logica is ver te zoeken in beleid: Eerst zorgen dat het systeem het aankan, dan pas windmolens bouwen

In dit artikel:

Joost van de Mortel uit Den Bosch hekelt de manier waarop Nederland de energietransitie aanpakt. Hij noemt het chaotisch en onsamenhangend: gemeenten plaatsen windmolens — als voorbeeld wijst hij op drie reuzen bij Maasdriel die opvallend achter een natuurgebied rijzen — terwijl het elektriciteitsnet al tegen zijn grenzen aanloopt en consumenten meer gaan betalen voor stroom. Van de Mortel vindt dat er te veel wordt gedaan om maar te laten zien dat er voortgang is, zonder dat er eerst een degelijk fundament of samenhangend plan komt. Hij gebruikt beelden als een kroonluchter ophangen vóórdat de woonkamer gebouwd is en het in elkaar zetten van een IKEA-kast zonder handleiding om te illustreren dat onderdelen worden uitgevoerd zonder overzien van het geheel. De kern van zijn bezwaar is dat acties worden genomen zonder te zorgen voor het benodigde systeem (zoals netwerkcapaciteit, opslag of coördinatie), waardoor projecten niet slim in elkaar grijpen en soms zelfs landschappelijke en ecologische problemen veroorzaken. Als aanvulling: deskundigen benadrukken dat grootschalige uitrol van wind- en zonnestroom gepaard moet gaan met investeringen in netverzwaring, opslag en slimme sturing om dergelijke knelpunten te vermijden.