'Melkmuiltje' roept bij PSV weemoed op naar 'Spijker'

In dit artikel:

Aanvoerdersstatus is niet meer onaantastbaar: coaches rouleren de band als prestaties tegenvallen. Dat bleek deze week toen PSV-middenvelder Jerdy Schouten en Feyenoord-speler Sem Steijn werden gewisseld, ondanks dat Schouten aan het begin van het seizoen door Peter Bosz tot captain was benoemd. Schouten wordt geroemd om zijn passing, balbehandeling en inzicht, maar mist volgens columnist Henk Mees de autoriteit en het fysieke venijn dat van een leider wordt verwacht; hij komt zelden openlijk in opstand en laat tegenstanders soms te makkelijk doorlopen richting doel.

Mees contrasteert de hedendaagse, vrij zachte leider met robuustere clubiconen als Luuk de Jong, Denzel Dumfries en Mark van Bommel, die meer karakter en duelsterkte brachten. De columnist suggereert dat voor sommige aanvoerderschapstaken — "iets regelen voor de groep" — Schouten geschikt is, maar dat er voor het échte leiderschap meer nodig is. Die opvatting past in een bredere trend waarbij trainers praktische keuzes maken en de band rouleren op basis van vorm.

Historisch zet Mees daartegenover de figuur van Ad van Eerd, captain van het eerste landskampioenselftal van PSV (1929). Van Eerd, bijgenaamd "Spijker", was een keiharde persoonlijkheid die later tijdens de Tweede Wereldoorlog actief was in het verzet en in 1972 door Yad Vashem werd geëerd voor het helpen van Joden. Volgens Van Eerd maakte hij van PSV een eenheid die twee jaar later kampioen werd — leiderschap als stuwende kracht, niet louter symbolisch.

De column benadrukt daarmee dat de eisen aan aanvoerders veranderen: tegenwoordig krijgt wie de band draagt minder gegarandeerde immuniteit en wordt leiderschap vaker afgemeten aan directe invloed op veld en groep, terwijl het verleden voorbeeldige, soms heroïsche leiders kent.