Mireille en Conny geven lijden van hun kind een gezicht: 'Praat erover'

In dit artikel:

Mireille Verhoof uit Bavel en Conny (Teteringen) hebben samen met acht andere ouders hun ervaringen gebundeld in het boek Toen jij de stilte vond, waarin ze het verlies van een kind door suïcide bespreekbaar maken en lotgenoten willen steunen. De tien verhalen geven persoonlijke inkijk in jarenlang psychisch lijden, behandelingen, machteloosheid en de nasleep voor ouders en gezin.

Mireille schrijft over haar dochter Milou, een sprankelende puber die jarenlang kampte met onbegrepen pijnklachten, isolement en donkere gedachten. Ondanks openheid naar familie en hulpverleners en meerdere behandelingen, waaronder een intensieve traumabehandeling, bleef Milou zich onbegrepen voelen. Na herhaalde suïcidepogingen vroeg ze haar ouders haar laatste wens te respecteren; anderhalf jaar geleden overleed ze op 17‑jarige leeftijd via euthanasie. Mireille benadrukt het gevoel van onmacht en dat wat ouders zagen maar een fractie was van wat Milou dagelijks doormaakte.

Conny vertelt over haar zoon Sander, die 21 jaar geleden op veertienjarige leeftijd zichzelf van het leven beroofde na jaren van pesterijen en psychische problemen. Beide moeders schetsen hoe buitenstaanders vaak niet weten hoe te reageren; mensen ontwijken gesprekken of voelen zich ongemakkelijk. “De liefde voor je kind zit in iedere vezel van je lijf verweven,” zegt Conny, waarmee ze aangeeft dat rouw een blijvende plaats inneemt in het gezinsleven.

Het boek is bedoeld om het psychisch lijden van jongeren een gezicht te geven en andere gezinnen aan te moedigen over hun ervaringen te praten. De ouders kregen contact via Stichting Nooit Voorbij en hopen dat lezers leren hoe zij steun kunnen bieden: aanwezig zijn, luisteren zonder te oordelen, en niet alleen op vaste momenten aandacht tonen maar ook op verjaardagen of sterfdagen. Toen jij de stilte vond is vanaf woensdag, Wereld Suïcide Preventie Dag, verkrijgbaar via Stichting Nooit Voorbij.