Nico (78) en Marleen (77) koesteren de vlinders in hun tuin: 'Altijd wel iets in bloei'
In dit artikel:
In de Udense wijk Melle onderhoudt ecoloog Nico Ettema (78) een rijkgevulde ecologische tuin achter zijn huis aan de Lauwere. Wat voor voorbijgangers op het eerste gezicht een wilde bloemenzee is, ziet hij als een doelbewuste biotoop: een jaarrond bloeiend en vochtig milieu waar vlinders, bijen, vogels en beschermde waterplanten floreren. De tuin beslaat het voor‑, zij‑ en achtererf van hun halfvrijstaande woning (ruim 300 m2) die Nico en zijn vrouw Marleen (77) al vijftig jaar bewonen.
Het groene 'atelier' toont telkens andere kleuren: boerenkrokussen in het voorjaar, herfsttijloos in het najaar, en winterbloei zoals naakte jasmijn. Nico werkt volgens ecologische principes: weinig schoffelen, alleen gras en plaagplanten verwijderen, uitgebloeide stengels terugsnoeien zodat andere soorten kans krijgen en natte elementen met waterplanten en drijvende soorten zoals moerasweegbree in stand houden. Die aanpak trekt soorten aan die in de nabijgelegen Maashorst door droogte of stikstofdruk zijn verdwenen — bijvoorbeeld de slanke sleutelbloem — en fungeert zo als klein refuge voor lokale biodiversiteit.
De tuin is ook observatiepost en voedingsbron. Nico spot regelmatig dagvlinders (citroenvlinder, dagpauwoog, koninginnenpage), bijen en hommels, en voedert vogels met pindakaas aan ondersteboven hangende dennenappels onder een blauweregen‑pergola. Marleen verzorgt daarnaast binnenshuis cactussen en overwinterende kuipplanten in de serre. Hun drie zoons kregen als kinderen elk een eigen tuintje en interesses mee; twee werden later bioloog.
Ettema blijft professioneel betrokken bij natuurbeheer: hij studeerde deels aan Utrecht en Wageningen, werkte aan mbo De Leijgraaf en is actief voor Stichting Natuur‑ en Milieuorganisatie De Maashorst. In 2022 verscheen zijn boek Breuken in het land van Peel en Maas. Hij signaleert ook de effecten van klimaatverandering: sommige vlinders komen nu vaker voor dan vroeger.
Tegelijkertijd uit hij bezorgdheid over de trend van betegelde voortuinen in de wijk; hij begrijpt dat onderhoudsvriendelijkheid belangrijk is, maar pleit voor minstens wat groen — ook een paar bloempotten dragen volgens hem bij aan levendigheid en biodiversiteit. Zijn tuin is daarmee zowel persoonlijk project als klein praktijkvoorbeeld van hoe bewoners lokale natuur kunnen versterken.