Over convocaties, mosselen en memorabele momenten bij 55-jarige Sociëteit Aalst Waalre

In dit artikel:

Sociëteit Aalst Waalre, een dorpsgezelschap dat eind jaren zestig ontstond uit een groep volleyballende echtparen, bestond officieel 55 jaar maar kamptte met een teruglopende aanwas en legde recent het vaandel neer — al niet volledig in de praktijk. Op woensdag 6 augustus kwamen oud-leden in ’t Stationskoffiehuis bijeen en spraken ze af de traditie van samenzijn voort te zetten: vanaf oktober zullen ongeveer dertig voormalige leden elkaar daar weer regelmatig treffen, ondanks het formele einde op papier.

De sociëteit groeide ooit uit tot zo’n honderd leden en functioneerde lange tijd met statuten en contributie; alleen echtparen werden toegelaten en nieuwe aanmeldingen gingen soms via huisbezoek van de voorzitter. Bestuursleden als Mieke Ruygrok (85), die ruim zeventien jaar voorzitter was, Brezetta van Rooijen (79), die twaalf jaar de ‘convocaties’ verzorgde, en Hans Huijbregts (77), die zich vooral de jubilea herinnert, blikken met warmte terug op de uitstapjes, lezingen en bijeenkomsten. Nieuwe bestuurslid Gerdy Wullems (71) omschrijft haar toelating als “een warm bad”.

De neergang is vooral demografisch en cultureel: er meldden zich de afgelopen decennia weinig nieuwe echtparen meer aan, waardoor de formele vereniging onhoudbaar werd. Toch bleef de behoefte aan sociale contacten groot, en dat leidde tot de praktische keuze om de naam en statuten te laten vallen terwijl het gezamenlijke borreltje en de ontmoetingen behouden blijven. Daarmee gaat de sociëteit van formele vereniging naar informeel netwerk, maar de sociale traditie in Waalre blijft overeind.