Politie en beveiliging bij herdenking Kamp Vught: 'De spanning neemt toe'
In dit artikel:
De jaarlijkse herdenking van de kindertransporten van Kamp Vught vond plaats onder zichtbare en onzichtbare beveiliging door politie, handhaving en persoonsbeveiligers, mede vanwege de toenemende spanningen in de wereld, vooral rondom Israël. Ondanks de extra veiligheidsmaatregelen bleven de aanwezigen vooral geraakt door de verhalen over de bijna 1300 kinderen die in juni 1943 vanuit Kamp Vught werden gedeporteerd en vermoord. Leerlingen van groep zeven van basisschool De Schalm lazen bij binnenkomst al deze namen en leeftijden voor, wat een indrukwekkend stiltemoment veroorzaakte.
De directeur van het nationale monument Kamp Vught, Jeroen van den Eijnde, benadrukte het belang van deze trieste gebeurtenis in de geschiedenis van het kamp, waar op 6 en 7 juni 1943 alle kinderen onder de zestien jaar naar vernietigingskampen werden weggevoerd. Van den Eijnde vertelde dat de veiligheid vanwege groeiende polarisatie en spanningen, zowel mondiaal als nationaal, steeds meer aandacht vraagt en dat de aanwezigheid van politie en beveiliging een noodzakelijke geruststelling biedt. Zo werd opperrabbijn Jacobs tijdens zijn toespraak door politiepersoonsbeveiliging begeleid en stond er een opvallende politie-terreinwagen bij de ingang.
Tijdens de herdenking praatten tienjarige leerlingen Fien en Sophie de bijeenkomst aan elkaar en gaven zij hun boodschap mee: besef hoeveel geluk je hebt met je leven, gezien het lot van de kinderen die hier waren en vaak maar heel jong stierven. Van den Eijnde wilde met de herdenking bij zowel kinderen als volwassenen het abstracte en ongrijpbare begrip vrijheid tastbaar maken en bewustzijn creëren van de huidige onveiligheid en conflicten in de wereld.
Bezoekers zoals Linda en Jerry uitten hun emotie over de oorlog en het belang dat het leed nooit vergeten mag worden en niet meer mag gebeuren, vooral voor toekomstige generaties. Hoewel Van den Eijnde erkent dat oorlog wellicht altijd zal blijven bestaan, pleit hij voor meer respect en erkenning van vrijheden en eigenheden om zo toe te werken naar een wereld met minder oorlog. Deze herdenking onderstreepte de noodzaak van herinnering, waakzaamheid en waardering voor vrijheid in een gespannen tijd.