Sharons tattoo is een ode aan New York: 'Ik wilde geen hotdog'
In dit artikel:
Sharon Chin-Ten-Fung (41), van Brabantse komaf, koestert al decennialang een diepe liefde voor New York. Haar fascinatie begon op haar 21e toen ze als au pair naar Ridgewood trok en voor twee jonge meisjes zorgde in een welgestelde familie met een zomerhuis in de Hamptons. In plaats van toeristische rondjes maakte ze juist dagelijkse busritten naar de stad, waarbij ze onder de indruk raakte van wolkenkrabbers, yellow cabs en het constante straatleven van Manhattan. Zonder navigatie op zak beperkte ze haar tochten aanvankelijk tot de omgeving van Fifth Avenue, maar die verbeeldingrijke observaties veranderden haar: na veertien maanden terug in Nederland voelde ze zich zelfstandig en volwassen.
Jaren later keerde New York terug in haar leven als romantische locatie: ze trouwde in 2015 op 4 juli om het feestelijke karakter van de Amerikaanse nationale feestdag mee te pakken. Het huwelijk hield uiteindelijk zeveneneenhalf jaar stand; na de scheiding besloot Sharon met eigen middelen naar haar geliefde stad terug te reizen. Ondanks een vliegtuigvertraging van 29 uur liet ze zich niet afschrikken en maakte van de reis een herstelperiode: ze bezocht twee Broadway-shows (waaronder haar langverwachte The Lion King), volgde fotografie-workshops, maakte de foto’s waarop ze had gehoopt en zocht zonsondergangmomenten op rooftopbars.
Een blijvend symbool van die verbondenheid is haar tattoo: de skyline met een brug boven Central Park die ze op haar onderarm liet zetten. De ervaring stond model voor de wending die die trip bracht — therapeutisch, inspirerend en richtinggevend. Sharon is sindsdien een fotografieopleiding begonnen en zoekt een nieuwe baan; de trip gaf haar energie en focus voor die volgende stap.
New York fungeert voor haar niet alleen als speelveld van herinneringen maar ook als thuisgevoel; ze noemt zich er veiliger dan in Amsterdam en houdt de stad voortdurend in haar gedachten. Haar verhaal toont hoe een buitenlandse stad iemands identiteit en levenskoers kan vormen: van au pair tot getrouwde bezoeker, en van hertaling na scheiding tot creatieve herstart.