Sint Laurens droomt er al jaren over, maar nu lijkt herstel molen dichtbij
In dit artikel:
Langs de Noordweg in Sint Laurens staat nog steeds de uitgebrande romp van korenmolen De Hoop; kap, wieken en omloop verdwenen bij een brand en het stenen restant verkeert in verwaarloosde staat. Dorpsbewoners en de lokale dorpsvereniging dringen al jaren aan op volledige restauratie. Na de recente sloop door de gemeente van een achtergevel-aanbouw (een oude garage) is er voorzichtig optimisme: dorpsverenigingvoorzitter Wim Davidse zegt „Ik ben voorzichtig positief’’ nu er weer schot in de zaak lijkt te komen.
Wethouder Carla Doorn bezocht de romp en constateerde achterstallig onderhoud: scheuren in muren, stoffige ruimtes en een bouwvallige varkens- en paardenstal aan de achterkant, die de gemeente onderzoekt op herstelmogelijkheden. Onder de vrijgemaakte betonplaat is bovendien lichte bodemvervuiling gevonden die moet worden aangepakt. Het naast de romp gelegen hoge pakhuis, aangebouwd in de jaren zestig, belemmert het terugplaatsen van wieken; de RCE gaf eerder negatief advies op het plan om kap en wieken terug te zetten en het pakhuis te slopen, omdat zij romp en pakhuis als één industrieel monument beschouwt — dat advies is echter niet bindend.
Vooruitgang raakt afhankelijk van verschillende onderzoeken (o.a. voor de omgevingsvergunning). In de romp zijn vleermuizen aangetroffen; tellingen vinden halfjaarlijks plaats en er zijn al maatregelen genomen om ongewilde in- en uitgangen te beperken. De gemeente wil vier tijdelijke units plaatsen als bouwkeet en expositieruimte om ontwerpen en voortgang te tonen, met het streven om in het vierde kwartaal van 2026 te starten.
Financiën blijven een knelpunt: een gemeentelijk fonds voor de molen bevat circa €300.000, terwijl eerdere schattingen de restauratie op ongeveer €1,5 miljoen brachten. De gemeenteraad gaf vorig jaar opdracht om vaart te maken met de vergunning en steunde een burgerinitiatief voor herstel. Technisch bestaat er al een mechanische maalinstallatie met elektromotor in de romp; met terugplaatsing van een stel maalstenen zou De Hoop als hybride molen zowel elektrisch als op windkracht kunnen malen. De molen dateert uit 1721; na een grote brand in 1943 raakten kap en wieken verwoest. Sinds 2002 zijn romp, pakhuis en molenbelt rijksmonument.