Vanuit zijn scootmobiel spot Mart (90) erg bijzondere dieren, en dat gewoon in de Peel

In dit artikel:

Rond het Leegveld in de Deurnese Peel is het effect van een vernattingsproject duidelijk zichtbaar: oude droge graslanden veranderen in vennetjes en vochtige compartimenten nadat met steun uit Brussel de waterstand is verhoogd om hoogveenplanten te laten terugkeren. Fietsers en toeristen genieten van de afwisseling tussen natte en droge delen; bezoeksters Albert Ramakers en Marleen Buisman noemen de variatie in het landschap juist mooi en verrassend.

Lokale reacties zijn verdeeld. Voor wandelaars als Hans en Hannie van Bommel betekent de hogere waterstand dat enkele paden, zoals de Blokweg en Elzenweg, niet meer toegankelijk zijn, terwijl de nieuwe waterpartijen fraaie uitzichten opleveren en het gebied druk is met ganzen. Vogelaar Mart Kessels (90) wijst op ingrijpende veranderingen: drie boerderijen zijn verdwenen en nieuwe soorten doen hun intrede — lepelaars, zeearend en visarend werden waargenomen, en vogelspotters telden volgens hem tot tweehonderd lepelaars; vorig jaar zagen waarnemers zelfs flamingo’s in de nabijgelegen Groote Peel.

Tegelijkertijd is er verlies van typische Peelsoorten. Kessels mist onder meer de grutto, veld- en kuifleeuwerik en kleine zangvogels als geelgors en groenling; ook vlinders als distelvlinder en atalanta zijn volgens hem nauwelijks meer te zien. Dat illustreert het dilemma van natte natuurherstel: het maakt plek voor nieuwe, vaak opvallende soorten, maar verandert habitattypen waardoor andere soorten achteruitgaan.

Op de Natuurpoort toont Paul Jussen een Siberische oehoe om kinderen te raken en respect voor natuur te stimuleren; hij waarschuwt ook voor de druk van de mens die dieren territorium ontneemt. De Peel ligt daarmee in een transitie: ecologisch bruisend en visueel aantrekkelijk voor bezoekers, maar met duidelijke winnaars en verliezers in de vogel- en insectenfauna — en met consequenties voor wandelroutes en lokaal gebruik van het landschap.